Κλήδονας

 

Ο κλήδονας γινόταν ως εξής. Τη νύχτα της 23ης Ιουνίου μέσα σε πήλινο δοχείο, έβαζε κάθε ανύπαντρη κοπέλα ένα χρυσαφικό (σημάδι), π.χ. βραχιόλι, σκουλαρίκι, δαχτυλίδι κτλ. Το δοχείο αυτό το έδιναν σε ένα πρωτότοκο παιδί, το οποίο το γέμιζε νερό από 7 διαφορετικά πηγάδια.

Το νερό αυτό το λέγανε αμίλητο, γιατί αυτός που έπαιρνε το νερό δεν έπρεπε να μιλήσει σε κανέναν καθ΄ όλη τη διαδρομή. Την επομένη συγκεντρώνονταν όλα τα κορίτσια, περιτριγύριζαν το δοχείο, το οποίο κρατούσε μια παντρεμένη και έλεγε σε πρωτότοκο κορίτσι“χάλα καλορίζικος και έβγαλ το ριζικόσ’”.

Η κοπέλα έβγαζε από το δοχείο ένα από τα σημάδια, την στιγμή που άλλη έλεγε έναν κοτσάκ (δίστιχο), ως επί το πλείστον στη νεοελληνική, το οποίο αντιστοιχούσε στην κοπέλα, της οποίας ήταν το σημάδι που είχε βάλει στο δοχείο. Με αυτόν τον τρόπο έβγαζαν όλα τα σημάδια και έλεγαν διάφορα δίστιχα, ως επί το πλείστον σχετικά με έρωτα, αρραβώνα, γάμο, ταξίδι, στεναχώρια κτλ. Υπήρχε και η πρόληψη, ότι η κοπέλα που θα συναντούσε τον πρώτο ανύπαντρο άντρα ή θα άκουγε κάποιο αντρικό όνομα, αυτός θα ήταν ο μελλοντικός της άντρας ή θα είχε το όνομα που πρωτάκουσε.